نوشتۀ تحت عنوان « بن بست انتخاباتی شکست، اما آینده هنوز تاریک است!… » که در چهار بخش توسط دانشمند محترم داکتر سید عبدالله کاظم تهیه و در پورتال وزین افغان جرمن آنلاین نشر گردید و من افتخار مطالعۀ آنرا داشتم، واقعاً، به برداشت من، یک اثر بی همتای علمی بوده و با اطمینان میتوان اصطلاح کار پوهنتونی را در مورد آن بکار برد.

آنچه بیشتر به برازندگی یک نوشته می افزاید واقع بینی و پیروی نویسنده از موازین اخلاقی قلم بدستی و اصول پذیرفته شدۀ فرهنگی است در غیر آن قلمرو پهناور آزادی بیان زمینۀ استعمال هر نوع کلمات را میسر گردانیده و این درایت و دانش نویسنده است که با ترکیب چه نوع کلمات بر وقار اثر خود بیفزاید و از استعمال آنچه اثررا مبتذل و مستضعف جلوه میدهد، می پرهیزد. توازن را درین قالب نگهداشتن مظهر فضل و خرد است.

 ما این بر گزیدگی را در همه نوشته های  محترم داکتر صاحب کاظم به وضاحت ملاحظه می نماییم.

داکتر صاحب در تهیۀ این نوشته زحمات زیاد ی را متقبل گردیده در تحقیق و گرد آوری اسناد دقت فراوان را بکار بسته اند . ابعاد و جهات مختلف موضوع مورد بحث با تسلسل منطقی و مقنع پیوند گردیده و خواننده را در ابهام نگذاشته و بهترین مثال یک تحقیق علمی است.

از خصوصیت  عمدۀ علمی بودن این تحلیل غنای مدارک و اسناد است که  بحیث پشتوانۀ  قوت استدلال مورد استفاده قرار گرفته ونه تنها برای دوری گزیدن از افواهات و شایعات، بلکه برای ثبوت فرضیه ها، گفتار و بیانات اشخاص ذیدخل بطور مستند متبلور گردیده و برای توضیح حالت مشابه در چند سال قبل، مدرک و سند تأریخی ارائه گردیده است .

تصنیف مطالب و انتخاب عناوین  با روش خاص علمی برای افادۀ بهتر مطالب کومک نموده و این نوشته مانند درس مهم یک صنف پوهنتونی بوده که شاگرد اکادمی علوم سیاسی آن را بحیث تیزس  thesis or dissertation  خود مورد استفاده قرار داده میتواند.

این نوشته بحیث یک کاغذ تحقیقاتی علمی نه تنها ممثل فضل و دانش  نویسنده است بلکه جلوه گر استعداد خاص در فن نویسندگی شمرده می شود.

بحیث یک دوست و ارادتمند می خواهم مروربسیار  مختصری بر معرفی این انسان محترم، دانشمند، متواضع و خدمتگار وطن بنمایم 

پوهندوی داکتر سید عبدالله کاظم چهرۀ شناخته شدۀ علمی کشور بوده در یک خانوادۀ دانش و فضیلت پرورش یافته،  تواضع و برخورد محترمانه با از خود و بیگانه از سجایای اخلاقی شان بوده همیشه عفت کلام را درگفتار و نوشتار مراعات نموده ، هیچ کس را با نیش قلم و یا زهر زبان هتک حرمت نکرده اند.

ایشان از جملۀ شاگردان ممتاز و طراز لیسۀ  عالی جبیبیۀ وقت بوده و بدرجۀ عالی فارغ گردیدند و در دوران شاگردی پوهنتون کابل لیاقت، فهم واستعداد سرشارشان مورد توجه و تحسین و تقدیر اساتیذ آن دوران که همه شخصیت های مهم مملکت بودند، قرار گرفت.

با عقد قرار داد توأمیت با یونیورستی های مشهور شهر های کلن، بن و بوخوم  کشور آلمان و فاکولتۀ اقتصاد و فراهم آوری زمینه برای شمول استادان مشهور آلمانی در کدر تدریسی پوهنځی اقتصاد و تدریس مضامین دیگر بطور مستقل توسط نخبه ترین شخصیت های علمی کشور چون پوهاند داکتر سید شریف شرف، ، پوهنوال محمدعارف غوثی،  پوهنوال داکتر عبدالواحد سرابی، پوهنوال داکتر محمد یوسف ایوبی، پوهنوال داکتر غلام محمد نیاز، پوهندوی غلام علی کریمی که ازجمله اولین استادان دائمی فاکولته اقتصاد پوهنتون کابل بودند و بعداً پوهاند داکترعبد الغنی غوثی، پوهاند داکتر ذبیح الله التزام ، پوهاند داکتر یحیی ابوی نیزاز چندی بعد در جمع استادان دائمی پیوستند. برعلاوه یک تعدادعلما و دانشمندان نیز بطور ضمنی در تدریس کمک میکردند، از جمله پوهاند داکتر فاروق اعتمادی، پوهاند داکتر غلام سخی مصئون، داکتر محمد حیدر داور، پوهندوی داکتر غلام دستگیر عظیمی و بعضی شخصیت های محترم دیگر را میتوان نام برد. این پوهنځی پس از برگشت استادان جوان بعد از ختم تحصیلات عالی از لحاظ سویۀ تعلیمی در پوهنتون کابل یکی از پوهنحی های برازندۀ  محسوب می شد که بیشترین تعداد استادان با درجه «دوکتورا» را داشت.

داکتر سید عبدالله کاظم از جملۀ اولین فارغان قراداد توأمیت بودند که برای مدتی بحیث اسیستانت پرو فیسور در کدر علمی شامل و تدریس نموده بعداً دکتورای خودرا در رشتۀ اقتصاد و علوم اجتماعی از یکی قدیمی ترین پوهنتون های ویانا (اطریش) در سال 1971بدست آوردند.

جناب داکتر سید عبدالله کاظم بعد از ختم تحصیلات و اخذ دکتورا به شوق و علاقۀ زائدالوصفی برای خدمت راهی وطن شد و وبه در تدریس در پوهنځی اقتصاد بحیث استاد ادامه داد. و به رتبه علمی پوهندوی نخست آمر دیپارتمنت اقتصاد تصدی ـ در رشته صنعت و بعد از حمل سال 1354 تا سرطان 1357 به حیث بحیث رئیس پوهنځی اقتصاد عزء تقرر حاصل نمود.

داکتر کاظم یکی از اعضای مؤسس نهضت مبارزۀ استادان پوهنتون علیه سلطۀ رژیم گماشتۀ اجنبی در افغانستان بودند که متأسفانه اسرار مبارزات شان توسط یک عضو فرو مایۀ فاش و تمام فعالین این نهضت بعد از تحقیقات ، تعذیب و شکنجه در باستیل حزب دموکراتیک خلق یعنی پلچرخی در ماه اسد 1357 زندانی  و پس از هجوم قوای شوروی و اعلان عفو عمومی با عده ای زیاد زندانی های دیگر از زندان مذکور رها شدند.

داکتر صاحب کاظم مثل ملیون ها افغان ترک وطن کرده در صف آوارگان پیوست و بعد از اقامت اینجا و آنجا بالآخره در کلیفورنیای شمالی مسکن گزین شد.

عشق سرشار به وطن استعداد عالی ذاتی و مسؤولیت های بیکران یک دانا و آگاه در برابر وطن و وطنداران اورا قرار نبخشید و برای سازماندهی روشن فکران و نخبگان کشور در ایجاد یک نهضت مقاومت مسالمت آمیز ملی در بیرون مملکت تلاش های زیاد نمود و مؤفقیت هایی به دست آورد ولی فرصت طلبی ها، معامله گری ها و خود خواهی ها  این مساعی را به ناکامی مواجه ساخت. 

داکتر سید عبدالله کاظم در دوران مهاجرت 6 کتاب و 4 رساله و بیش از دو صد مقاله که بعضی آنها در حجم یک رساله میباشند، نوشته و علاوتاً در مدت مهاجرت بیش از 400 مصاحبه و تحلیل های سیاسی را در رادیوها و تلویزیون های افغانی و خارجی در مورد مسائل مختلف افغانستان انجام داده اند و در بسی مجالس درباره اوضاع کشور اشتراک و ایراد بیانیه نموده اند.

ایشان با مساعی مشترک خبرگان فرهنگی، سیاسی و مسلکی افغانستان انجمنی را در حومۀ بی ایریای کلیفورنیای شمالی تأسیس و آنرا انجمن سالمندان نامیدند که از هشت سال بدین سو داکتر صاحب کاظم ریاست آنرا طور دموکراتیک بر اساس انتخابات آزاد، شفاف و بدون تقلب بعهده دارند( اما تا حال با وجود کسب عضویت چند خانم، اما این انجمن مردینه باقی مانده است« شاید زنها از مردان مو سفید بیشتر می هراسند»، گستاخی معاف.

سال گذشته به منظور قدردانی از خدمات داکتر صاحب کاظم محفل بزرگی از طرف  افغانی فرهنگی تولنه در شهر فریمانت برگزار گردیده  بود که در آن تعداد زیاد اهل دانش، بزرگان و علاقمندان ایشان اشتراک نموده بودند و بیانیه های مفصل در مورد فعالیت های شان در مهاجرت ایراد گردید که من هم دراین محفل باشکوه اشتراک و در زمینه صحبت کردم. 

یکی از دلایل مهم مؤفقیت و رسیدگی داکتر سید عبدالله کاظم در کار های علمی اش موجودیت همسر دانا و منورۀ  محترمه راضیه مستمندی کاظم در کنارش است. این خانم مؤمنه ، متقی صاحب جود و کرم با دلسوزی خاص به بینوایان خود یک شخصیت تحصیل کرده و از فارغ التحصیلات دوره اول دختران فاکولتۀ اقتصاد میباشند. این خانم با مناعت و مؤقر یک مثالی از خوبی ها و شایستگی ها است.

راضیه جان و داکتر صاحب کاظم یک پسر و دو دختر دارند که هر سه متآهل بوده ، در تربیه، اخلاق و حسن سلوک نقش پای پدر و مادر را تعقیب کرده اند. تعداد نواسه ها نام خدا به شش می رسند .

این تذکرات مختصر را نباید بحیث سوانح و زندگی نامۀ مکمل داکتر صاحب حساب کرد، صرف برگ سبزیست از این دوست.  در فرهنگ ما مردم  از زندۀ نیک نام کمتر یاد گردیده بعد از مرگ شان یخن ها پاره شده، صدا خفه گردیده رنگ های قلم خشک شده و عالمی کاغذ سیاه می شود، نطاقی ها است و افسانه سرایی ها در حالی که در وقت ناخوشی و زمینگیری حتی  کسی به عیادت چی که توسط تلفون هم جویای احوال شخصیت معتبر و محترم جامعه  نمی شود.

من این رسم را شکستم و با اغتنام از این فرصت، ذکر خیر این مرد نیکو نام و صاحب فضیلت رابا قدر و سپاس و بیان حقایق نمودم.

برای جناب داکتر سید عبدالله کاظم و خانوادۀ محترم شان سعادت و سلامتی و مؤفقیت آرزو دارم.

طول عمر با صحت از دربار خالق بی نیاز و توان بیشتر در راه علم وقلم برای داکتر صاحب سید عبدالله کاظم استدعا دارم.