رئیس جمهور امریکا هر سال یک بار به اجلاس مشترک اعضای مجلس سنا و مجلس نمایندگان آن کشور میرود و بیانیه مفصل را در ارتباط با مشی خاص خود درمسائل مهم داخلی و خارجی کشورش ایراد میکند که محتوای این بیانیه  دارای اهمیت بسزا است. سخنرانی امشب(28 جنوری) به ساعت 9 شب به وقت شرق امریکا در سالون بزرگ کانگرس آغاز و به مدت یک ساعت و ده دقیقه طول کشید. بیشترین موضوعات این سخنرانی به ارتباط مسائل داخلی امریکا بود و دراخیر مطالبی در بارۀ  روابط خارجی نیز گفته شد، ازجمله موضوع افغانستان و شیوه های برخورد با تروریزم که اینک ترجمۀ متن گفتار رئیس جمهور اوباما را در مورد فوق خدمت تقدیم میدارم:     

«امشب به خاطر آنعده افراد نظامی و ملکی فوق العاده که جان های شان را در راه حفظ آزادی قربان کرده اند، ایالات متحده بیشتر احساس مصئونیت میکند. وقتی من زمام امور را بدست گرفتم، تقریباً 180 هزار امریکائی در عراق و افغانستان مصروف خدمت بودند. امروز تمام عساکر ما عراق را ترک کرده اند. بیش از 60 هزاراز عساکر ما تاحال از افغانستان به خانه برگشته اند. قوای افغان اکنون پیشآهنگ حفظ امنیت خود شان میباشند و عساکر ما نقش حمایوی بدوش گرفته اند. یکجا با متحدین، ما وظیفۀ خویش را تا پایان این سال تکمیل خواهیم کرد و طولانی ترین جنگ امریکا به پایان خواهد رسید.

پس از 2014 ما افغانستان متحد را حمایت خواهیم کرد تا مسئولیت آیندۀ خویش را خود متقبل شود. اگر حکومت افغانستان موافقتنامۀ امنیتی زیر بحث را امضأ کند، یک تعداد کم قوای امریکائی یکجا با متحدین ناتو میتوانند به مقصد انجام دو وظیفۀ مشخص در افغانستان باقی بمانند: آموزش و کمک به قوای افغان و عملیات علیه تروریزم تا بقایای القاعده  مهار شوند. درراستای تغییردر رابطۀ ما با افغانستان، یک چیز تغییر نخواهد کرد: تصمیم ما که تروریست ها دیگر علیه کشور ما حمله نکنند.

در واقع این خطر وجود دارد. درحالیکه ما رهبریت القاعده را به شکست مواجه کرده ایم، اما خطر توسعه یافته است، طوریکه وابستگان القاعده و سائر افراطیون در ساحات دیگر جهان ریشه دوانیده اند. دریمن، سومالیا، عراق و مالی ما مجبوریم با همکاران خود یکجا عمل کنیم تا آن شبکه ها را تخریب واز فعالیت باز داریم. در سوریه ما ازآنعده مخالفان که مشی شبکه های تروریستی را رد میکنند، حمایت خواهیم کرد. اینجا  درکشور به تقویه امور دفاعی و مبارزه علیه خطرات جدید مثل حمله بر دستگاه های الکترونیکی خود ادامه می دهیم. درعین زمان که به اصلاحات دربودجۀ نظامی خویش می پردازیم، ما به زنان و مردان ملبس با یونیفورم خویش اطمینان میدهیم و برتوانائی هائیکه ایشان برای تحقق وظایف آینده لازم دارند، سرمایه گذاری میکنیم.

ما باید هوشیار باشیم. اما من جداً معتقد هستم که رهبریت ما و امنیت ما تنها به بسته به قوای نظامی  ما بوده نمیتواند. به حیث سرقوماندان اعلی مجبور هستم حینیکه مردم امریکا ضرورت به حمایت دارند، از قوا استفاده کنم و تا وقتیکه در این وظیفه قرار دارم، هیچگاه دراینکار تعلل نخواهم کرد. اما عساکر خویش را در جا های پرخطر اعزام نخواهم کرد، مگر آنکه واقعاً ضرورت باشد و نخواهم گذاشت که پسران و دختران ما در برخوردهائیکه پایانش معلوم نباشد، گرفتار شوند. ما مجبوریم در جائی بجنگیم که ضرورت به جنگ باشد، نه درجا های که تروریست ها از ما بخواهند تعدا زیاد عساکر را پیاده کنیم که قوتهای ما را بهدر دهیم وافراطیون بهره گیرند.

به همین ترتیب حتی هرگاه ما به شدت شبکه های تروریستی  را ازطریق هدف گیریهای مشخص و با توسعۀ ظرفیت همکاران خارجی خویش تعقیب نمائیم، امریکا مجبور است از پا گذاشتن به جنگ دوامدار خود داری نماید.  به همین دلیل است که من محدودیت محتاطانه  را در استفاده از طیارات بی پیلوت دستور داده ام، زیرا ما مصئون نخواهیم بود اگر مردم خارج فکر کنند که ما در داخل کشورهای شان بدون درنظر داشت نتایج آن حمله میکنیم. به همین دلیل است که من با کانگرس یکجا کار میکنم ودر برنامۀ ثبت مکالمات اصلاحات می آورم، زیرا کار حیاتی دستگاه استخباراتی ما بستگی به اعتماد دارد، دراینجا و درخارج که نباید محرمیت برای مردم عادی مورد تخطی قرار گیرد و با پایان یافتن جنگ افغانستان،  لازم است سالی باشد که کانگرس محدودیت های باقیمانده را در رابطه با انتقال زندانی ها برطرف کند و ما زندان گوانتانامو را مسدود کنیم، زیرا ما مبارزه علیه تروریزم را نه فقط از طریق استخبارات و عملیات نظامی، بلکه با درنظر داشت ارزش های قانون اساسی خویش باید طوری رعایت نمائیم که یک نمونه برای دیگران در دنیا باشد».

اکنون نگاهی مقایسوی به سخنان بارک اوباما رئیس جمهور امریکا می اندازم که دراجلاس مشترک سنا و مجلس نمایندگان آن کشورسال قبل بتاریخ 12 فبروری 2013 دربارۀ پالیسی حکومت خود به ارتباط مسائل افغانستان و تروریزم بیان کرد. او گفت:

«امشب همۀ ما متحدانه به عساکر و افراد ملکی خود احترام می گذاریم که هرروز برای حفاظت ما قربانی میدهند. از آنرو با اطمینان امروز گفته میتوانیم که امریکا ماموریت خود را درافغانستان تکمیل خواهد کرد و به اهداف خویش مبنی برشکست حلقۀ القاعده خواهیم رسید. تاحال ما 33000 عسکر شجاع خود را اعم از مردان و زنان به کشور برگشت داده ایم. دراین بهار قوای ما به نقش حمایوی درخواهد آمد، درحالیکه قوای امنیتی افغان پیشقدم خواهند شد. امشب میتوانم علاوه کنم که درطول سال آینده 34000 عسکر دیگر امریکائی از افغانستان به وطن برمیگردند. این برگشت ها ادامه خواهدیافت و با ختم سال آینده جنگ ما درافغانستان پایان خواهد یافت. بعد از 2014 تعهد امریکا به یک افغانستان متحد و مستقل ادامه خواهد داشت، لاکن ماهیت تعهد ما تغییر خواهد کرد. ما دربارۀ عقد یک موافقتنامه با حکومت افغانستان درحال مذاکره هستیم که متمرکز به دو وظیفه است : یکی آموزش و تجهیز اردوی افغانستان، طوریکه آن کشور باردیگر درلجن مصیبت فرو نرود و دیگرتلاش برعلیه تروریزم، تا بقایای القاعده و وابستگان شان را بتوانیم تعقیب و مراقبت کنیم.».

رئیس جمهور امریکا درادامه چنین گفت: «امروز سازمانیکه در 11/9 برماحمله کرد، بیک شبهه تبدیل شده است و اما همکاران القاعده و گروپ های افراطی از کشورهای عربی تا افریقا بجای آن سربلند کرده اند. خطر این گروپ ها برای ما وجود دارد، ولی برای مقابله در برابر آن ضرورت به اعزام ده ها هزار پسر و دختر خود به خارج نداریم و یا اینکه دیگر کشورها را اشغال کنیم. بجای آن لازم است تا کشورهای مثل یمن، لیبیا و سومالیا را در راستای حفظ امنیت کمک کنیم تا خود شان امنیت خود را نگهدارند و به متحدین کمک کنیم تا جنگ علیه تروریزم را خود پیش ببرند، طوریکه در مالی اینکار صورت گرفته است و درصورت لزوم تا حدود امکانات ما به اقدام مستقیم علیه آنعده تروریست ها ادامه خواهیم داد که دربرابر امریکا ایجاد خطر نمایند، همچنان ما باید ارزش های خود را در جنگ تعیین کنیم. ازاینرو ادارۀ من با جدیت می کوشد که یک چارچوب حقوقی و سیاسی را برای رهنمائی عملیات ضد تروریستی آماده سازد. از این موضوع ما کانگرس را بطور کل واقف ساخته ایم، لذا درماه های آینده ما معلومات بیشتر در زمینه بازداشت، حبس و محاکمۀ تروریست ها برطبق قوانین خود ما و سیستم بررسی که برای مردم امریکا و جهان شفاف باشد، ارائه خواهیم کرد».

از دو متن فوق معلوم میشود که پالیسی جدید امریکا در قبال مسائل افغانستان و تروریزم در مجموع چندان تغییر نکرده و گفتار رئیس جمهور اوباما با وجود جار و جنجالهای اخیر در رابطه با امضای موافقتنامه امنیتی که بیانگر فضای بسیار سرد بین دوکشور است، بازهم بسیار محتاطانه و ملایم و بدون اعتنا به سخنان کرزی و اتهامات واردۀ او بر پالیسی های امریکا بود که با رعایت دقیق دپلماسی ابراز گردید. تنها این یک اشارۀ بسیار مهم بود که: «اگر حکومت افغانستان موافقتنامۀ مورد بحث را امضأ کند، درآنصورت یک تعداد  کم قوای امریکائی یکجا با متحدین ناتو میتوانند به مقصد انجام دو وظیفۀ مشخص در افغانستان باقی بمانند: آموزش و کمک به قوای افغان و عملیات علیه تروریزم تا بقایای القاعده  مهار شوند« و در ادامه او تصریح کرد که: «درراستای تغییردر رابطۀ ما با افغانستان، یک چیز تغییر نخواهد کرد: تصمیم ما که تروریست ها دیگر علیه کشور ما حمله نکنند». 

ولی اوباما واضح نساخت که در صورت عدم امضای موافقتنامه چه اقدامی صورت خواهد گرفت، آیا تمام قوای خود را از افغانستان بیرون میکشد و یاچطور؟ از این معلوم میشود که اوباما در اینکار از منتهای خونسردی کار گرفته و امیدوار است که این موافقتنامه در طول سال  به نحوی به امضا برسد. دیده شود که اوضاع چگونه انکشاف خواهد کرد. پایان